"ช่วยหน่อยนะ ริลันซัง><" ริกะหลับตาปี๋ "ช่วยไรหรอ" "ก็ ทารุจิ เค้า...." "หา??ทารุจิ ชื่อผู้ชาย?" "จ้ะ เป็นผู้ชายคนเดียวใน รร. เจ้าหญิง เป็นลูกผู้อำนวยการที่นี่" "ทารุจิคุงเค้าทำไมเหรอ" "เค้าบอกว่าให้เอาเด็กใหม่มาเข้าชมรมของเค้าให้ได้อะจ้ะ" "ฉันเหรอ" "ป่าวๆ ทุกคนที่เป็นเด็กใหม่เลยจ้ะ" "ทำไมเด็กเก่าไม่ต้อง" ฉันถามงงๆ "ก็ไม่อยากพูดหรอก!คนเก่าๆที่รู้จักทารุจิคุงดี หาว่าทารุจิคุงต๊อง!เป็นกะเทย!เลยไม่ชอบยุ่งด้วย ทารุจิคุงเลยจะสร้างประวัติตัวเค้าใหม่ ชมรมนั่นก็ไม่มีไรมากจ้ะ ไปรับฟังคำพูดทารุจิคุงเค้าหน่อยแค่นั้น" "ทารุจิคุง....คงไม่ชอบสินะ ที่โดนทุกคนล้อ" "ไปพบเค้าดีกว่าน้ะจ้ะ ริลัน" "จ้า แน่นอน" ฉันรับคำพูดของริกะ เดินตรงเด่ไปที่ห้องทาคุจิคุง เมื่อเปิดประตูไป ก็เจอชายหนุ่มท่าทางลุ่มล่าม นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ปูผ้านวม ขาของเขานั่งไกว่ห้างไม่สนใจใคร "เธอ ริลัน โชกุเมนเดล ใช่มั้ย" เสียงหนักดังขึ้นยาว "คะค ....ค่า" ฉันฝืนยิ้ม เด็กใหม่คนอื่นๆนั่งพับเพียบอยู่บนพื้นอุบปากเงียบกริบ รับฟังทาคุจิคุงจนจบ- - "ไงบ้างจ๊ะ" ริกะที่คอยอยู่หน้าประตูพูด "น่าเบื่อจัง" "นั่นสิจ้ะ ตอนฉันเป็นเด็กใหม่ ฉันก็ต้องรับใจฟัง" "แต่ทาคุจิ คุงเค้าหลับตาพูดและบางคำก็ติดอ่างด้วย น่าเบื่อเสียจริง"
"งั้นคราวหน้าถ้ามีเด็กใหม่มาเราโดดเรื่องนี้ไปเลยดีมั้ย" "ดีจ้ะ!ริลัน"
สงสัยว่าคราวหน้าคงไม่มีใครมาหาทารุจิคุงแล้วละ ฮิๆ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น