วันเสาร์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

เพนกวินเจ้าปัญหา

เพนกวินน้อยตัวนี้มีขนที่หัวแปลกกว่าตัวอื่นๆมี่ไม่มีขนที่หัว เพื่อนๆต่างหาว่าเพนกวินน้อยตัวนี้มีจุดด้อยบางคนก็ว่าจุดเด่นเหมือนเป็นฮีโร่ อย่างน้อยเธอก็คือฮีโร่แกะพูดและเธอก็ยังอยู่เมืองร้อนได้เพราะขนป้องกันความร้อนให้ พูดแบบนี้เป็นฮีโร่ได้ด้วยซ้ำ เพนกวินน้อยจุดเด่นชักสงสัยว่าขนที่หัวของตนเป็นจุดเด่นหรือจุดด้อย วันต่อมา เพนกวินน้อยไปสอบถามลุงเป็ดว่าขนที่หัวของตนนั้นเป็นจุดเด่นหรือจุดด้อย ลุงเป็ดบอกว่าให้ลองวิเคราะห์ดูดีๆว่าจุดที่หาว่าเด่นนั้นมีมากเท่าใดและกี่เปอร์เซนต์จุดด้อยก็เช่นกันและก็วิเคราะว่าอันไหนมีประโยชน์มากกว่ากันจึงพบว่าเขานั้นมีแต่จุดเด่นจุดดี

วันอังคารที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

มอมเที่ยวเมือง

มอมเป็นเด็กต่างจังหวัดจึงไม่ได้สัมผัสวัสดุแบบในเมืองเช่น รถ หรือ ทีวี มีแค่จักรยานเท่านั้นที่เป็นมิตรคู่ใจมอม วันหนึ่งคุณแม่ชวนมอมไปเที่ยวมอมรับปากแล้วลากจักรยานยาวซึ่งนั่งซ้อนกันได้หลายคนมา มอมนั่งซ้อนท้ายคุณแม่พร้อมเจ้ายิ้มสุนัขของมอม เจ้ายิ้มทำทีท่าบอกว่าเมืองไม่มีอันตรายแน่นะมอมจึงต้องอาสาพยักหน้าตอบตลอดเดินทาง คุณแม่ปั่นจักรยานจนเหนื่อยจึงให้มอมเป็นคนปั่นแทนเมื่อเจ้ายิ้มอยู่กับแม่มันทำท่าเรียบร้อยเหมือนกลัวแม่ยังไงชอบกล ถึงแล้วมอมพูดพร้อมอุ้มเจ้ายิ้มลงจากจักรยานมอมดูเหงื่อโชกแม่รู้ดีว่ามอมเหนื่อยจากการปั่นจักรยานจึงสัญญาว่าจะซื้อจักรยานยนต์ที่เรียกบ่อยๆว่ามอเตอร์ไซต์ให้ มอมอุ้มเจ้ายิ้มไปสัมผัสรถอื่นๆซึ่งมีฝุ่นอยู่มากมายในที่สุดมอมก็จามขึ้นมา แม่จึงพาไปเที่ยวชมสิ่งอื่นๆริมถนนมอมเมาคนแล้วครับมอมบอกแม่ จ้าๆเดี๋ยวแม่หาที่พักให้ มอมรู้จักเมืองแล้วกลับเถอะดูสิอากาศเป็นพิษเชียว

วันที่น่าจดจำ

แดงรู้ถึงวันสำคัญตามประเพณีที่เป็นตมาแดงว่าแดงชอบคริสมาสของชาวคริสก็ว่าไปแต่แดงก็ชอบลอยกระทงเพราะได้ขอโทษน้ำอย่างใกล้ชิดแดงทนเห็นน้ำสกปรกไม่ได้แต่ แดงขอแนะว่าครอบครัวละกระทงก็พอไม่งั้นจะสิ้นเปลืองวัสดุธรรมชาติ แดงนึกอีกว่าสงกรานต์ก็ได้ใกล้ชิดน้ำแต่สิ้นเปลืองน้ำไปหน่อยจึงชอบรองๆไป พรุ่งนี้แดงจะใส่ชุดไทยไปรำที่โรงเรียนเพื่อชวนให้ทุกๆคนล้ำลึกถึงวันที่น่าจดจำบ้าง

วันพฤหัสบดีที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2551

รวมพลตุ๊กตาพลาสติกน่ารักๆ


พอดีไปเข้าเว็บhttp://www.plasticandplush.com/อ่าค่ะได้เห็นของเล่นหน้ารักหน้าตาแปลกๆเยอะแยะเต็มไปหมดเลยเก็บภาพมาฝากกันค่ะ ตุ๊กตาทั้งหมดเป็นของเล่นพลาสติกที่ผลิตจากบริษัทต่างๆหลายบริษัทเช่น KFGU Joe Ledbetter Nowhere Limited แต่ละชิ้นน่ารักและน่าซื้อ ของเล่นเป็นสิ่งสิ้นเปลืองก็จริง แต่หลายครั้งมันก็ทำให้เรายิ้มและเบิกบานได้ คงไม่มีผู้ใหญ่คนไหนไม่เคยเล่นของเล่นใช่ไหมคะ

วันพุธที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2551

ชิงกว่ายเล่อกับดองโยวาน

ชิงกว่ายเล่อเป็นลูกของคองย่ากวานพ่อเธอเสียไปแล้วแถมที่ดินผืนนี้ที่เป็นบ้านของชิงกว่ายเล่อและคองย่ากวานเสี่ยเชยหมิงโหยวจะมาทวงหนี้ที่พ่อทำไว้ แต่เนื่องจากชิงกว่ายเล่ออยู่โรงเรียนเดียวกับดองโยวานที่เป็นลูกของเสี่ยเชยหมิงโหย่วนั้นดองโยวานก็เลยห้ามไม่ให้พ่อของตนทวงหนี้และที่ดินของเขา ชิงกว่ายเล่อเป็นเพื่อนสนิทกับดองโยวานแต่ไม่ได้คิดว่าจะหนีหนี้ ดัยควานหย่าวที่คิดว่าชิงกว่ายเล่อจะหนีหนี้จึงเป็นเพื่อนสนิทกับดองโยวานเลยฝืนอยู่เฉยๆไม่ได้ต้องรับบทเป็นยัยตัวร้ายตลอด และเเล้ววันหนึ่งดองโยวานถูกรถชนตาย เสี่ยเชยหมิงโหย่วจึงรับบทร้ายกว่าเดิม ส่วนดัยควานหย่าวก็เป็นยัยตัวร้ายของจริงแต่ในที่สุดฝ่ายที่แพ้ก็คือฝ่ายยัยตัวร้าย เพราะอะไร คิดเอาเอง อิอิ^^

วันพฤหัสบดีที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2551

มีไรมาฝาก



อีโมน่ารักๆ

กรุณาดูภายในบล๊อกเท่านั้นค่ะ -- อย่าไปไหนเลยนะคะว่าแล้วก็ให้เพิ่มน่ารักดี

วันพุธที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2551


ฉันเห็นพี่ริกกี้กลับบ้านมาเหนื่อยๆจึงเอาน้ำเย็นๆมาให้พี่ริกกี้ดื่มอึกๆพี่ริกกี้ก็พูดว่านี่พี่มีไรมาฝากพี่ริกกี้ยื่นตุ๊กตาหมีให้เรียกมันว่าเท็ดดี้นะพี่ริกกี้บอกเรียกว่าเท็ดดี้แมรี่เลยดีกว่าค่ะเท็ดดี้มันชื่อซ้ำฉันเสริม ฉันบันทึกเรื่องอบอุ่นๆต่างๆที่ได้จากพี่ริกกี้มันคงเขียนได้ซักร้อยๆเรื่องฉันคิดในใจ วันต่อมา พี่ริกกี้ตื่นแต่เช้ามาปลุกฉัน ฉันง่วงมากจนรำคาญพี่ริกกี้ แต่คิดว่าพี่ริกกี้คงหวังดีจึงยิ้มให้พี่ริกกี้เลยชมว่าฉันมารยาทดีฉันรักพี่ริกกี้นะจะบอกให้

ตั้งแต่ฉันรู้จักพี่ริกกี้ฉันก็ไม่ชอบพี่เขาเลยพี่เขานะไร้นิสัยเลยไม่เล่นกับฉันเลยอะไรๆก็ห้ามๆพูดแต่เรื่องมีสาระ โถ ฉันไม่ชอบพี่ริกกี้มากๆเลยไม่ยอมรักใคร่ปรองดองฉันพอขอขนมกรุบกรอบก็ไม่ให้แถมยังมีข้ออ้างด้วยว่าเดี๋ยวไอ,เจ็บคอพอจะซื้ออะไรแพงๆก็ห้ามแล้วอ้างว่าเดี๋ยวในอนาคตจะไม่ประหยัดเพราะพี่เขาห่วงฉันหรือพี่เขาเกียจฉันกันแน่เนี่ย แต่วันนึงฉันโมโหพี่ริกกี้จนไปเตะสุนัขมันจะไล่กัดฉันเชียวล่ะฉันกลัวจนตัวสั่นโชคดีที่พี่ริกกี้เดินผ่านมาพี่ริกกี้รีบกันฉันทันทีเเล้วทำให้สุนัขหันกลับวิ่งหนีไปเลย ฉันจะไม่ลืมพระคุณนี้อีกเลย พี่ริกกี้สุดที่รัก